در این پژوهش، ویژگی نوری-الکتریکی و بازده تبدیل فتوالکتروشیمیایی سلول خورشیدی دو وجهی حساس به رنگ دانه N719 متشکل از فیلم پلی آنیلین (PANI) و فیلم نانوساختار تیتانیم اکسید (TiO2) موردبررسی قرارگرفته است. الکترود متقابل برپایه PANI طی فرایند بسپارش آنیلین با کاتالیست اسیدی تهیه شد. درحالی که فیلم TiO2، به عنوان فتوآند، در دمای پایین به کمک روش شیمیایی سل-ژل و فرایند لایه نشانی غوطه وری ساخته شد. بالا بودن مقدار عبوردهی نوری سلول ساخته شده، سبب شد تا بر اثر تابش نور از دو وجه، چگالی بالاتری از مولکول های رنگ، طی فرایند فتوشیمیایی برانگیخته شوند. افزایش بازدهی تبدیل سلول در حضور رنگ دانه مولکولی بر پایه روتنیم، با نام تجاری N719، تا مقدار 22/8% در مقایسه با سلول مشابه ساخته شده با الکترود پلاتین (با بازدهی 75/7 %) مناسب تر است. هزینه پایین ساخت و بالا بودن عبوردهی نوری تا 71 % در ناحیه نور مرئی، امکان استفاده از الکترودهای PANI و TiO2 با ریختی ویژه را برای ساخت سلول های خورشیدی دووجهی، در مقیاس صنعتی، فراهم می سازد.

در این تحقیق تاثیر بکارگیری نانوکره ها و نانومیله های Cu2O بر روی پوشش Cu2O که به ترتیب به روش ترسیب الکتروشیمیایی و اکسیداسیون حرارتی فراهم شده است، بررسی شده است. سطح لایه Cu2O با بکارگیری نانوساختارهای این اکسید اصلاح شده است، نانومیلههای اکسید مس با استفاده از روش اکسیداسیون آندی در محیط قلیایی از سطح فلز مس صیقل یافته، ساخته میشوند. این ساختارهای با طول متوسط 150 نانومتر، برای دستیابی به فاز خالص Cu2O در فرآیند حرارت دهی در دمای 700oC در محیط آرگون قرار میگیرند. ساختار ناهمگون توده ای دوم از لایه نشانی چرخشی نانوکره های تجاری شده به ابعاد 350 نانومتر بر روی لایه توده ای Cu2O به روش ترسیب الکتروشیمیایی، فراهم شد. منحنی چگالی جریان-ولتاژ در آنالیز فتوالکتروشیمیایی، از هر دو ساختار ناهمگون بر پایه ی نانومیله ها و نانوکره ها در حالت بهینه خود به ترتیب بهبود جریان فتوالکتروشیمیایی در حدود %76 و %28 نسبت به ساختار فقط تودهای نشان میدهد. آنالیز اسپکتروسکوپ آمپدانس الکتروشیمیایی (EIS) نشان میدهد که مقاومت ساختارهای ناهمگون کاهش می یابد و سطح موثر آنها افزایش می یابد.

به منظور بررسی اثر خشک کردن چند مرحله ای بر بازده تبدیل و مدت زمان خشک کردن شلتوک، از رقم خزر و آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار با دو فاکتور استفاده شد: یکی رطــوبت اولیه شلتــوک در دو سطح (0.7 ±16.3 درصد و 20.5±1.5 درصد بر پایه تر) و دیگری روش خشک کردن در سه سطح (خشک کردن یک، دو و سه مرحله ای). فاکتورهای مورد بررسی در این تحقیق، بازده تبدیل، درصد برنج قهوه ای، درصد برنج سالم، درصد خرده برنج و مدت زمان خشک کردن بوده است. نتایج نشان داد که مراحل خشک کردن اثر قابل توجهی بر درصد برنج قهوه ای و بازده تبدیل ندارد اما درصد برنج سالم طی خشک کردن سه مرحله ای در هر دو سال بیشترین و روش های دو و یک مرحله ای به ترتیب کمترین مقدار را داشته اند. روش خشک کردن یک مرحله ای در شلتوک با رطوبت اولیه 19.6 درصد با میزان برنج سالم 39.3 درصد کمترین و سه مرحله ای با میزان برنج سالم (42.9 درصد) بیشترین مقدار را در سال اول داشت. خشک کردن شلتوک با رطوبت اولیه 15.7 درصد به روش یک مرحله ای کمترین و روش های دو و سه مرحله ای بیشترین مقدار برنج سالم را به دست می دهند اما بین این دو تفاوت قابل توجهی مشاهده نمی شود. نتایج سال دوم نشان می دهد که خشک کردن سه مرحله ای شلتوک با رطوبت اولیه 21.8 درصد با مقدار برنج سالم 56.6 درصد بیشترین و روش یک مرحله ای با 52.7 درصد کمترین مقدار برنج سالم را به دست می دهند. به کارگیری روش خشک کردن یک مرحله ای در شلتوک با رطوبت اولیه 16.2 درصد با 52.5 درصد کمترین و سه مرحله ای با 55.8 درصد بیشترین نسبت برنج سالم را به خود اختصاص می دهند. با توجه به نتایج حاصل برای رطوبت 19-22 درصد شلتوک خزر، خشک کردن سه مرحله ای و برای رطوبت 15.5-17 درصد، خشک کردن دو مرحله ای پیشنهاد می شود.

تولید هیدروژن بوسیله تجزیه آب تحت نور خورشید با استفاده از نیمه هادی ها یک روش امیدوار کننده برای تولید یک انرژی پاک و تجدید پذیر می باشد. Cu2O یک نیمه هادی مثبت می باشد که به واسطه موقعیت نوار هدایت می تواند به عنوان فتوکاتد در تجزیه آب استفاده شود. در این تحقیق Cu2O به روش رسوب دهی الکتروشیمیایی سنتز شد و الگوی پراش اشعه ایکس بیانگر خلوص لایه ی Cu2O می باشد. به منظور ایجاد دو لایه Cu2O-CuO و بهبود خاصیت فتوالکتروشیمیایی، لایه Cu2O در دمای C◦ 450 به مدت 30 دقیقه عملیات حرارتی شد. لایه CuO در اثر اکسیداسیون لایه Cu2O ایجاد گردید. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی بیانگر تغییر میکروساختار بعد از عملیات حرارتی و اندازه دانه های نانومتری می باشد. مقدار جریان تحت نور با استفاده از روش پتانسیل روبشی خطی تحت قطع و وصل نور اندازه گیری شد که نتایج حاکی از افزایش جریان تحت نور با عملیات حرارتی در دمای C◦ 450 به مقدار µ A. cm-2731 می باشد. طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی تحت ولتاژ ثابت و فرکانس هایHz 105-1/0 و همچنین در فرکانس ثابت و ولتاژ V5/0 تا 3/0-به منظور مطالعه رفتار انتقال بار و تعیین پتانسیل نوار مسطح و چگالی حامل بار انجام گرفت. مقدار چگالی حامل بار برای Cu2O و Cu2O-CuO به ترتیب به مقدار 1018× 3/1 و 1018× 05/3 و مقدار پتانسیل نوار مسطح به ترتیب به مقدار V 19/0 و 23/0 نسبت به مرجع Ag/AgCl بدست آمد.

نانو ذرات فسفر قرمز بر سطح سلول خورشیدی سیلیکونی به روش لایه نشانی تبخیر حرارتی فیزیکی (چگالش بر روی سطح سلول از فاز بخار) سنتز شد. لایه نشانی فسفر قرمز بر سطح سلول ها چندین بار با ضخامت های مختلفی از لایه ی فسفر تکرار شد و بعد از هر مرحله لایه نشانی بازده سلول خورشیدی سیلیکونی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بعد لایه نشانی 340 نانومتر فسفر بازده سلول از 86/5 به 08/7 درصد افزایش یافته و حدود 21 درصد افزایش بازده نسبی حاصل شده است. علاوه بر آن نتایج طیف جذبی و فوتولومینسانس لایه ها نشان داد نانوذرات فسفر قرمز نور فرابنفش را جذب کرده و نور مرئی علاوه بر فرابنفش گسیل کرده اند. به عبارت دیگر لایه ی فسفر نور فرابنفش را به ناحیه ی طول موج مرئی جابجا می نماید. در این تحقیق از سلول خورشیدی سیلیکونی تک بلوری برای افزایش بازده استفاده شد و فسفر قرمز آمورف به روش تبخیر حرارتی فیزیکی بر سطح سلول خورشیدی سیلیکونی لایه نشانی شد. همچنین برای انجام طیف سنجی نوری، لام شیشه ای در کنار سلول ها در هر مرتبه لایه نشانی قرار داده شد. نتایج طیف سنجی نوری لایه های فسفر همچنین نشان داد میزان عبور نور فرابنفش در نمونه ی دارای 340 نانومتر لایه ی فسفر نسبت به نمونه ی دارای 50 نانومتر لایه ی فسفر کمتر است و برعکس میزان جذب نور بیشتر است، به عبارت دیگر لایه های ضخیم تر فسفر نور فرابنفش را کمتر عبور می دهند و بیشتر جذب می کنند.

سرمایه گذاران معمولاً در محیطی پرچالش که توسط عدم اطمینان ناشی از بازارهای مالی مشخص شده است فعالیت می کنند و آگاهی از روابط بین دارایی های مالی به منظور اتخاذ تصمیمات مناسب توسط سرمایهگذاران امری ضروری می باشد. از این رو هدف این مطالعه، بررسی هم بستگی بین بازدهی در جفت دارایی های مالی (سکه، ارز و سهام) با استفاده از رویکرد جدید تبدیل هیلبرت-هوانگ در بازه ی زمانی 5/1/1380-30/9/1394، می باشد. نتایج این مطالعه نشان می دهد هم بستگی در طول زمان ثابت نمی باشد. در دوره ی 1/5/1390-31/6/1392 بین دو سری سکه و دلار، سکه عامل پیشرو، بین سکه و سهام، سکه پیشرو و بین دلار و سهام، دلار عامل پیشرو بوده است. و در دوره ی 1/7/1392-30/9/1394 بین دو سری سکه و دلار، دلار پیشرو، بین سکه و سهام، سهام پیشرو و بین دلار و سهام، دلار عامل پیشرو بوده است. با توجه به اینکه روش هیلبرت-هوانگ نسبت به سایر روش های هم بستگی قابلیت نشان دادن دوره های رکود و رونق را داراست، پیشنهاد می شود در سایر روش های هم بستگی نیز این مسأله مورد توجه قرار بگیرد.